Ośrodek Edukacji, Badań i Rozwoju

OŚRODEK EDUKACJI, BADAŃ I ROZWOJU,

Kontakt: tel.

Siedziba Ośrodka Edukacji Badań i Rozowju znajduje się w budynku 102 na parterze.

Ośrodek Edukacji, Badań i Rozwoju powstał w 2017 roku z inicjatywy Dyrekcji Szpitala, jako jednostka, która ma koordynować rozproszoną dotąd działalność szkoleniową i badawczą, a także realizować projekty związane z modernizacją i rozwojem placówki. Do zadań Ośrodka należy także poszukiwanie środków zewnętrznych na realizacje różnego rodzaju przedsięwzięć – tak szkoleniowych i badawczych, jak i prorozwojowych. Jego funkcjonowanie sankcjonuje uchwała Sejmiku Województwa Małopolskiego nr XXXV/532/17 z dnia 24 kwietnia 2017 roku ( w sprawie nadania statutu Szpitalowi Specjalistycznemu im. dr. Józefa Bbińskiego SPZOZ w Krakowie), podjęta po pozytywnym zaopiniowaniu idei powstania Ośrodka przez Radę Społeczną Szpitala.

Działalność edukacyjna (opisana w zakładce EDUKACJA) to między innymi odbywające się w Szpitalu pod kierunkiem pracujących w Spitalu doświadczonych lekarzy, psychologów, terapeutów i pielęgniarek:

– staże i praktyki, w tym między innymi staże podyplomowe i specjalizacyjne dla lekarzy,

– kursy, w tym  czteroletni kurs psychoterapii posiadający akredytację Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (obecnie trwa kwalifikacja na kolejna XIV już  jego edycję – zob.  Kurs Psychoterapii) oraz kursy pielęgniarskie z zakresu pielęgniarstwa psychiatrycznego,

– specjalizacje:  lekarska z zakresu psychiatrii oraz dla psychologów w zakresie psychologii klinicznej.

A także inne formy edukacji, ukierunkowane z jednej strony na podnoszenie kwalifikacji personelu Szpitala, jak i adresowane do przedstawicieli innych palcówek, gdzie wykorzystywane są wiedzą i doświadczenia  Pracowników oraz stuletnie doświadczenie placówki w leczeniu i pomaganiu osobom  dotkniętym zaburzeniami i chorobami psychicznymi oraz uzależnieniami.

Osobnym obszarem są działania związane z destygmatyzacją chorób psychicznych, a także psychoedukacją rodzin i bliskich osób chorujących. Obecnie opieka nad chorującymi, odbywa się coraz częściej w środowisku domowym. Konieczna jest więc ścisła współpraca personelu medycznego Szpitala oraz bliskich osoby chorej. Im jest ona  lepsza, tym skuteczniejsze jest leczenie i oddziaływania terapeutyczne, co przekłada się na dłuższe okresy remisji i rzadsze hospitalizacje.

Działalność badawcza to obecnie kilka projektów realizowanych w różnych jednostkach Szpitala, a także umożliwianie (po uzyskaniu stosownej  zgody dyrekcji Szpitala) na prowadzenie badań  niezbędnych do przygotowywania prac dyplomowych, magisterskich czy doktorskich z różnych dziedzin wiedzy (pielęgniarstwa, pracy socjalnej ale także architektury czy historii).

Fakt, iż w Szpitalu Babińskiego hospitalizowanych jest rocznie blisko 10.000 pacjentów, a stałej opiece ambulatoryjnej i domowej pozostaje ponad 6.000 stanowi o poważnym potencjale w zakresie badań klinicznych.  Coraz częściej  lekarzy czy psychologów decyduje się na podejmowanie trudu pracy badawczej, której efektem będą publikacje i zdobywanie stopni naukowych. Zadaniem Ośrodka będzie także stanie na straży, by prowadzone badania kliniczne  każdorazowo posiadały zgodę Komisji Bioetycznej.

Działalność prorozwojowa to szerokie spektrum działań mających na celu między innymi

– doskonalenie trybu i organizacji udzielanych świadczeń, tak by odpowiadały na  wyzwania współczesnej psychiatrii i terapii uzależnień.

– nawiązywanie i prowadzenie współpracy międzynarodowej w różnych obszarach związanych z działalnością Szpitala,

– a także prowadzenie działalności marketingowej dotyczącej potencjału edukacyjnego i badawczego Placówki.

 

Kierownik Ośrodka Edukacji, Badań i Rozwoju

dr Łukasz Cichocki

 

Publikacje – “Ciągłość w leczeniu”:

Przedmowa

Tekst, który Państwo będą czytać jest wynikiem wieloletnich obserwacji człowieka –  „Podróżnika”. Obserwacji zarówno w znaczeniu indywidualnym – opisu swojego świata przez pacjenta jak i społecznym – wrażeń, refleksji, doznań członków zespołu terapeutycznego.  Do opisu doświadczenia zdrowienia użyto języka dygresyjnego, emocjonalnego a czasem nawet dziwnego. Takie też są opisywane doświadczenia. Opis metod stosowanych w leczeniu wymagał użycia języka refleksyjnego a nawet żargonu zawodowego, używanego w gabinetach lekarskich i psychologicznych szpitali psychiatrycznych.  Warto zwrócić uwagę, że proces zdrowienia pacjenta, bardzo ciężko chorującego, rozpoczął się na oddziale stacjonarnym dzięki wykorzystaniu umiejętności terapeutycznych różnych członków zespołu.  Te umiejętności terapeutyczne obejmują takie kwestie jak uważność, brak opresyjności, konsekwencja w postępowaniu, umiejętne stawianie granic, urealnianie. Proszę zobaczyć ile trudu i czasu potrzeba było aby pomóc „Podróżnikowi” wyjść z jaskini Polifema. To także tekst o tym jak ważnymi i  często nie wystarczająco wykorzystywanymi możliwościami terapeutycznymi dysponują stacjonarne oddziały psychiatryczne. Mamy nadzieję, że tekst stanie się inspiracją dla pracowników psychiatrii pracujących z pacjentami psychotycznymi, nie tylko na oddziałach stacjonarnych.  Liczymy na krytyczne uwagi Czytelników. Im bardziej krytyczne tym lepsze będą kolejne rozdziały planowanej książki, pisane przez kolejnych Autorów.

dr Łukasz Cichocki

JASKINIA POLIFEMA